1 Aralık 2009 Salı

SULTANIM ELVEDA

Bu post ne yazıkki üzücü bir olayı sizinle paylaşmak için yazılıyor.... Aslında söyleyecek çok şey varken konuşamamak paylaşamamak çok zor derdi.... Arife günü bitanem canım kuzum anneannemi kaybettim.. Aslında anneanneden öte arkadaşımı dostumu dert ortağımı kaybettim çünkü anneanne torun da fazlaydık biz onunla....
Birdaha onun sesini duyamayacak olmak ,onu öpemeyecek olmak ,ona sarılamayacak olmak içimi acıtıyor.. Sanki her sabah bana telefon edip 'güzügüm napıysın' diyecekmiş gibi uyanıp her telefon çaldığında umutlanıp herseferinde de hayal kırıklığına uğramak yaralıyor işte beni...
Söyleyecek o kadar çok şey varken paylaşamamak acıyı içine gömüp güçlü görünmek zor sultanım.. Biz sensizliğe nasıl alışırız sensiz ne yaparız bi yerlere nasıl sığarız inan bilmiyorum... Ama sen bizleri düşünme toprağında huzurla uyu çocukların , torunların kenetlendi yokluğunda ve inan hiç ayrılmayacaklar sana söz veriyorum..

MEKANIN CENNET OLSUN SULTANIM....
SENİ ÇOK SEVİYORUZ VE BİZİ HEP İZLEDİĞİNİ BİLEREK SENİ YANIMIZDA HİSSEDEREK YAŞAYACAĞIZ.....